Water voor openbare of particuliere consumptie kan uit verschillende bronnen worden verkregen. Diep ondergronds water – dat wat uit sommige diep ondergronds gelegen bronnen naar boven komt. Het wordt van nature gefilterd door bodem- en gesteentelagen en is meestal rijk aan carbonaten en calcium, magnesium, chloriden en kleine hoeveelheden ijzer of mangaan, waardoor het bijzonder aangenaam is om te drinken en te koken. Als de dosering van de chemische elementen te hoog is voor menselijke consumptie, kan een speciale behandeling nodig zijn. Water uit meren en verhoogde reservoirs – gelegen aan het aardoppervlak, in verhoogde gebieden, waar de mogelijkheden tot verontreiniging beperkt zijn, mits goed beschermd. Rivierwater, kanalen en laaglandreservoirs – aan het aardoppervlak, in lagere gebieden, waar de kans op vervuiling of besmetting groter is. In deze gevallen kan de behandeling in een waterzuiveringsinstallatie complexer en duurder worden. De waterbehandelingsmethoden:
1.Scheiding/Filtratie Hoewel ze niet voldoende zijn om het water volledig te zuiveren, is het een noodzakelijke voorbereidende stap. Snelle zandfilters – het gebruik van snelwerkende zandfilters is de meest voorkomende vorm van fysieke behandeling van water, voor gevallen van hoge troebelheid van water. In gevallen waar smaak en geur een probleem kunnen vormen, kan het zandfilter een extra laag actieve kool bevatten. Vergeet niet dat zandfilters na een periode van gebruik verstopt raken en moeten worden gewassen.
2. Desinfectie De meeste desinfectie van water in de wereld gebeurt met chloorgas. Andere processen zoals natriumhypochloriet, chloordioxide, ozon of ultraviolet licht worden echter ook op kleinere schaal gebruikt, gezien de complexiteit, de hoge kosten en de doeltreffendheid van deze processen, die lager zijn dan de sanitaire behoeften van de huidige wereld. Alvorens naar de opslagtanks en naar het distributiesysteem voor de consument te worden gepompt, garandeert de chloorgasapparatuur het onderhoud van een hoeveelheid restchloor, dat zijn functie van ontsmettingsmiddel blijft uitoefenen tot de eindbestemming.
3. Coagulatie of flocculatie
Bij dit proces worden de vaste deeltjes samengeperst tot vlokken, zodat ze gemakkelijker kunnen worden verwijderd. Dit proces bestaat uit de vorming en precipitatie van aluminiumhydroxide dat onoplosbaar is in water en de onzuiverheden naar de bodem van de tank “draagt”. Eerst moet de pH van het water worden verhoogd door toevoeging of door een directe basis (natriumcarbonaat). Na aanpassing van de pH-waarde wordt aluminiumsulfaat toegevoegd, dat in water oplost en vervolgens neerslaat in de vorm van aluminiumhydroxide.
4. Bezinking het gevormde vlokkensediment op de bodem van de tank “reinigt” het.
|